به نام خدا

سلام بر شما... ایام شاد ماه ربیع الاول را تبریک عرض می کنم. الان نیمه شبی زمستانی است که شهر ما هم از رحمت الهی روسپید است. بعد از مدتها چهره ی یزد نیز به جمال برف (این محبوب کم پیدای دوست داشتنی) روشن و مزین شد. امروز با این وضع آب و هوا (که واقعا برای ما نوبر بود!) ساعت 5 به انجمن جیحون رفتم که آقای احرامیان رییس و البته صاحب خانه هم خودش احتمال حضور اعضا را نمی داد! کم کم آقای کافی پیدا شد و بعد هم آقای اردکانی که از اردکان می آمد و بعدترش آقای دهقانی که از میبد خودش را رساند! آقای مهدوی هم دوست تازه واردی بود که به قول خودش شاعر نبود و نقش خطیر مخاطب شعر را ایفا می نمود. دردسر ندهم :) در گرمای اتاق هی شعر خواندیم و هی شعر خواندیم که یکهو متوجه شدم ساعت از 9 و نیم شب گذشته است! فکر نمی کنم انجمن جیحون تابحال اینقدر به شکل خودجوش! طول کشیده باشد :) یکی از شعرهایی که امروز در جمع دوستان خواندم را با شما تقسیم می کنم:

 

پایان

(آذر 1392)

تو   حرفهایت   با   نگاهت    فرق   دارد               با   دیگران   چشم   سیاهت   فرق   دارد

مهتاب اگرچه روز روشن بی فروغ است                   تو  مثل   اینکه   روی  ماهت   فرق دارد

عشق    تو     با    عشق   تمام    داستانها          انگار    در    عین    شباهت    فرق   دارد

سوزاندن   دلها    گناه   ساده ای  نیست                  اصلا   تو   با   مردم   گناهت  فرق  دارد

با  ما   در  این  بازار   سودایی   نداری                   با   ناله ی   ما   جنس   آهت   فرق  دارد

با   من    شروع   راه   را   همراه   بودی               با   من    ولی   پایان   راهت   فرق   دارد

نوشته شده در سه شنبه 92/10/17ساعت 12:40 صبح توسط محمدصادق خدایی نظرات ( ) |