واي اگر خاطر دريات پريشان بشود روزي از کوچه ي آرام تو طوفان بشود
بين اين سختي و دوري چه غروري داري گِله داري ولي اين قدر صبوري داري
تو نگهدار خدا زمزمه ي صحبت ما سيب ما گندم ما غيرت ما همت ما
رحمت عشق به شيري که بزرگت کرده است سفره ي نان و پنيري که بزرگت کرده است
سلام . همش زيبا سروده بودين .ولي اين چند بيت خيلي خيلي به دلم نشست .( 20)