واي اگر خاطر دريات پريشان بشود روزي از کوچه ي آرام تو طوفان بشود

بين اين سختي و دوري چه غروري داري گِله داري ولي اين قدر صبوري داري

تو نگهدار خدا زمزمه ي صحبت ما سيب ما گندم ما غيرت ما همت ما

رحمت عشق به شيري که بزرگت کرده است سفره ي نان و پنيري که بزرگت کرده است

سلام . همش زيبا سروده بودين .ولي اين چند بيت خيلي خيلي به دلم نشست .( 20)